Moedermelk (humaan) wordt beter onderzocht dan koemelk, wat betreft de gevolgen van verhitting. Sommige onderzoeken zijn kleine pareltjes, die inzicht bieden hoe de dingen eigenlijk bedoeld zijn, voordat we als mens ingrepen. In wezen is hier het verschil tussen moedermelk en koemelk niet anders.
In 2015 werd een onderzoek gepubliceerd (Al-Sherhi et al., 2015), dat een nieuwe blik gaf op de wijze, waarop de natuur georganiseerd is. Men ontdekte bij baby’s, dat er een interactie was tussen verhoogde concentraties aan xanthine en hypoxanthine in hun speeksel met stoffen in de moedermelk. Xanthine en Hypoxanthine zijn voorbodes van Xanthine-oxidase, een eiwit dat een ontsmettingsmiddel produceert, waterstofperoxide (H2O2). Peroxide is in staat bacteriën te doden, dan wel hun groei af te remmen. Melk bevat al een hoeveelheid peroxide, maar door de reactie tussen speeksel en moedermelk kan de hoeveelheid sterk verhoogd worden. De hoeveelheid peroxide is voldoende om Staphylococcus aureus en Salmonella bacteriën te doden en biedt derhalve een natuurlijke bescherming tegen infecties. Al met al is dit fysiologisch mechanisme een sterke ondersteuning hoe een deel van het a-specifieke afweersysteem van de baby werkt. Wanneer de rauwe moedermelk vergeleken wordt met gepasteuriseerde moedermelk, met flessenvoeding en gepasteuriseerde koemelk, dan blijkt dat er geen enkele activiteit meer gevonden wordt van tussen speeksel en deze melktypen, de boost aan Peroxide blijft uit en derhalve de ontsmettende werking geringer is.
Op een andere manier werd dit ook getoond door Sylvestre et al. (2008). Hier werd de groei van E.coli vergeleken in rauwe, laag- en hooggepasteuriseerde moedermelk. Pasteurisatie verhoogt de groei van E.coli. De lagere (Holder-)pasteurisatie heeft geringere uitwerking dan de hogere pasteurisatie.
Vanwege de temperatuurgevoeligheid van de humane moedermelk en de gezondheidsbelangen van te vroeg geboren baby’s zoekt men naar technische oplossingen om ‘veilige’ moedermelk aan te bieden, die wel de eigenschappen heeft van rauwe moedermelk. Het streven is om de warmtegevoelige enzymprocessen, eiwitten en peptiden, die een rol spelen in het doden of remmen van de bacteriegroei, het a-specifieke afweersysteem steunen, dan wel de darmflora helpen op te bouwen, om deze positieve eigenschappen te behouden. Tegelijkertijd wil men af van de potentiele gevaren die aan vreemde, rauwe melk kleven: de overdracht van ziektekiemen en vooral ook virussen. Onderzocht wordt nu of UV-behandeling de ongewenste bacteriën kan doden, terwijl de hittelabiele eiwitten in hun vorm en functie behouden kunnen blijven (Christen et al., 2013).
Vanwege logistieke voordelen door de langere houdbaarheid ligt de pasteurisatietemperatuur bij 72 oC, ondanks het feit, dat inmiddels vast staat, dat er een sterke samenhang is tussen de aan immuniteit gerelateerde ziekten bij kinderen (astma, allergie, hooikoorts). Alleen op grond daarvan zou men een verlaging van de pasteurisatie temperatuur kunnen overwegen (standpasteurosatie 62-63 oC).
Foto: nieuw leven op een bedrijf in Nieuw-Zeeland
