Op Arte-TV was er wederom een prachtige, informatieve uitzending. Dit keer over het fenomeen van de mega-bosbranden. Zij zijn verwoestend en bedreigen uiteindelijk het voortleven van mens en dier op aarde. De reden is, dat er sprake is van een vliegwiel, de impact wordt steeds sterker, door klimaatverandering, droogte en hitte, en de enorme CO₂-produktie bij de brand. De uitzending is inspirerend om ook anders naar onze omgang met rauwe melk te kijken; als je weet hoe je met het ‘wilde dier kunt dansen’, blijven alleen nog de voordelen over, namelijk de verrijking van je leven.

Verwoestende bosbranden

Een vonk of sigaret in een uitgedroogde bosvegetatie kan een ecologische ramp veroorzaken. Aanjagers als droge, sterke winden leiden tot een alles verwoestende megabrand. Jaar na jaar nemen mega-branden toe.

Elk vuur heeft munitie nodig, in dit geval brandbare koolstof in de vorm van hout, dood hout, een uitgedroogde humuslaag of bij veenbranden, de turf. Het principe van de beheersing ligt in de ecologische kennis rondom vuur, bos-opbouw en hoe branden zich ontwikkelen. Daarmee kun je de risico’s indammen en komt blussen op de 2^e plaats te staan. De oude Indianen uit Canada en Noord-Amerika wisten het al, maak van vuur je vriend, om te voorkomen dat het je vijand wordt. Je moet weten hoe je met vuur kunt omgaan, een ecologisch leerproces van vader op zoon. Het vuur als werktuig om te leven en te produceren. Je kunt vuur met vuur verhinderen, zoals bij de gecontroleerde bosbranden.

Leven met natuur

Als wij een leven willen leven, dat met de natuur verbonden is, dan moeten we leren om ons te beschermen. Je moet kennis hebben en weten wat je te doen of te laten hebt. Bij bosbranden is bijvoorbeeld de aanwezigheid van brandgangen belangrijk, stroken, waar het vuur stopt. Door gerichte brandstichting in overgangsgebieden neem je de brandstof weg, dat ontstaat wanneer je een gebied ongecontroleerd laat verwilderen. Je moet je blik veranderen en niet alleen de blusser zijn van vuurtjes (als brandweerman/ vrouw), maar je moet ook naar de landschapsinrichting kijken. Hoe kunnen we (opnieuw) leren leven met vuur?

Wat is ‘the beast’ in rauwe melk?

Aan het einde van de 19^e eeuw keek men naar rauwe melk als een ‘beest’. Er school gevaar in rauwe melk. Je kon er ziek van worden en vooral jonge kinderen konden sterven door consumptie van onveilige melk. Het ‘beest’ zat hem in de zoonotische bacteriën, de TBC-bacterie die onder mensen rondging en door zieke melkers via de melk verspreid werd. Om het beest te bestrijden, moest je hem doden: verhitting, pasteurisatie en sterilisatie.

Nu, aan het begin van de 21^e eeuw is de kennis rondom de positieve kanten van onbewerkt voedsel als rauwe melk en het beheersen van de negatieve eigenschappen van rauwe melk, enorm toegenomen. We kunnen veehouderijbedrijven en koeien screenen op gevaarlijke bacteriën, we weten via welke routes bacteriën zich kunnen verspreiden of een bedrijf binnenkomen, technologisch hebben we een koelketen ontwikkeld, waardoor bacteriegroei sterk geremd is, melkveehouders kun je trainen, hoe zij op een zo veilig mogelijke manier rauwe melk kunnen produceren. Kortom, ecologische kennis leidt tot het beheersen van het ‘beest’.

Dat wil nog niet zeggen, dat er nooit meer brand uitbreekt, maar wel dat je de brand snel onder controle kunt krijgen. Megabranden, zoals einde 19^e eeuw, waarbij kinderen bij bosjes stierven, zijn er al lang niet meer. Door de sterke local-to-local-vermarkting van rauwe melk is de klantenkring vaak bekend en veelal ook beperkt. Grote vuren, zoals de grote levensmiddelschandalen komen in dit concept van rauwe melkverkoop niet voor.

Fermentatie van rauwe melk

Door verse, warme rauwe melk onmiddellijk in fermentatie te zetten met een start-cultuur (diepgevroren of via kefirknolletjes) stuur je de rauwe melk in een zoonotisch (zeer) veilige richting. Hier zijn de toegevoegde bacteriën niet zozeer een ongecontroleerd ‘beest’, maar heb je eerder te maken met een mengsel van levende bacteriën en schimmels, die onze gezondheid verder ondersteunen. Het ‘beest’ heeft zijn tanden verloren, en sterker nog het product dat we zo maken wordt een steun in een wereld die steeds armer wordt aan kiemen, zowel in onze directe leefomgeving als in onze darmen.

Gebruikte bron

https://www.arte.tv/de/videos/083971-000-A/megafeuer-der-planet-brennt/